اعتکاف، فصل دلدادگی و بندگی

چقدر خوب است که در این فرصت، دوستانی که موفق به اعتکاف نمی‌شوند،‌ بخشی از این فرصت‌‌ها را به نشست‌وبرخاست با معتکفان اختصاص دهند و از حال و هوای آنها بهره‌مند شوند. آنهایی که توانستند، خوش ‌به حال‌‌شان و آنهایی هم که نتوانستند،‌ این‌گونه می‌توانند نصیب خود را افزایش دهند. مخصوصاً در برنامه روز نیمه ماه رجب که معتکفان به شکل تفصیلی در مساجد برنامه‌ دارند،‌ انسان شرکت کند و فیوضات را دریافت کند. خوب است جزء‌ خواسته‌های ما در این ایام، توفیق برای اعتکاف باشد؛ چون این خلوت سه شبانه‌روزی خیلی گره‌گشا است؛ مخصوصاً برای روزگار ما خیلی لازم است و انسان باید توفیقش را از خدای متعال بخواهد. چه بسا اعتکاف در دهه‌ی آخر ماه مبارک رمضان بهتر هم باشد. اعتکافی که مخصوصاً از پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شده، مربوط به دهه‌ی آخر ماه رمضان است. حضرت در آن دهه به مسجد می‌رفتند و معتکف می‌شدند. هر کس با حضرت کار داشت، باید به مسجد می‌رفت. آنجا مرکز برنامه‌ریزی و کار می‌شد.

احیای اعتکاف از معجزات انقلاب اسلامی است. این سنت الهی به تعبیر رهبر عظیم الشأن، یک کار ریاضتی است. قبلاً می‌گفتند کسانی که در کار سیر و سلوک و برنامه‌های عرفانی هستند،‌ در خانه‌ی خدا خودشان را حبس و جلوس می‌کنند. ببینید به برکت انقلاب اسلامی چه فضایی فراهم شد! نوجوان‌ها و دانش‌آموزان خودشان را با شوق به اعتکاف می‌رسانند. خوشبختانه این مسئله به خارج از کشور هم سرایت کرده و در خیلی از کشورهای اروپایی اعتکاف برگزار می‌شود. به همین تفصیل، اعمال و برنامه‌ها و الحمدلله امتدادش،‌ امتداد جهانی است. خدای متعال را شاکریم به خاطر این تأمین‌کننده‌ها و پشتوانه‌های اصلی تمدن اسلامی. ذخایر اصلی اینجا است. اینها تأمین‌کننده‌های اصلی تمدنی است که باذن الله تعالی به دست فرزندان معنوی امیرالمؤمنین (علیه الصلاة و السلام) ساخته خواهد شد و مقدماتش در حال شکل‌گیری است.

 اعتکاف، رونمایی از هویت دینی جامعه ما

شادی معنوی و بهجت عارفانه و انتخاب دوستان بسیار خوب در فضای اعتکاف روی می‌دهد. اعتکاف یکی از عنایات بزرگ خداوند تبارک و تعالی برای روزگار ما است. مثل اینکه یک ذخیره‌ی معنوی و الهی بوده که برای روز خودش نگه داشته شده که در سال‌های اخیر بِحَمدِالله از برکت نهضت اسلامی شناسایی شده است. اعتکاف یک نشانه‌ی بسیار بزرگ از عمق نگاه و فهم و هویّت دینی جامعه‌ی ما است. یک سند است که از هویّت دینی جامعه‌ی ما رونمایی می‌کند. بیش از نیم میلیون نفر که اکثر قریب به اتّفاق آنها جوان هستند، سه شبانه‌روز خودشان را به کل از جریان عادی زندگی خارج می‌کنند و در خانه‌ی خدا میهمان می‌شوند و یک ضیافت و یک میهمانی متفاوت را تجربه می‌کنند.

از طرف دیگر، هم برای جوان‌های عزیز ما و هم برای بزرگ‌ترهای عزیز ما، یک فرصت فوق‌العاده برای سیر و سلوک و تأمین نیازهای معنوی است. اصل اعتکاف، خلوت با خویشتن در محضر پروردگار متعال است؛ یعنی انسان با خودش در حضور حق خلوت می‌کند؛ البتّه در یک جمع همراه و مؤمن و صمیمی. فضا، خانه‌ی خدا است؛ الزامش روزه است؛ یعنی با مراعات‌هایی که باید داشته باشد، عطری از حج را استشمام می‌کند. مملو است از نماز و ذکر و دعا و تلاوت و دوستی‌های الهی و پیدا کردن دوستان خدایی، و خیلی چیز عجیبی است. ضمناً یک نوع توجّه دادن به ظرفیّت‌های عظیم مسجد است؛ چون اعتکاف در مسجد است؛ آن‌هم در مسجدی که یک امام عادل در آنجا نماز بخواند. حتّی اعتکاف باید در مسجد جامع باشد که مسجد جامع معنایش در شهرها و مراکز، توسعه پیدا کرده است. حقیقتاً فیض بزرگی است.

امیدوارم خداوند تبارک و تعالی به همه توفیق حداقل یک‌بار اعتکاف را نصیب کند. حداقل یک‌بار شهد این زندگی معنوی و این تفرّج و این انبساط و فرح عارفانه را بچشند. نسیم‌هایی که می‌وزد در آن خلوتگاه‌ها و در آن شرایط نورانی، نسیم‌های معنوی که می‌آید، گشایش‌هایی که می‌شود، فتوحاتی که برای اشخاص متناسب با ظرفیّت‌های خاصّ خودشان رُخ می‌دهد، همه و همه، از برکت اعتکاف است. امیدوارم ان‌شاءالله خدای متعال این توفیق را نصیب همه‌ کند. عزیزانی که امسال ثبت‌نام کردند، ان‌شاءالله موفّق به حضور در این مراسم نورانی بشوند. آنهایی که ثبت‌نام نکردند، امیدوارم برای آنها هم این امکان همین امسال فراهم بشود. البتّه اعتکاف منحصر به ایّام رجب نیست. ورود اصلی اعتکاف در دهه‌ی آخر ماه مبارک رمضان است. در سایر ایّام سال هم این امکان هست؛ منتها فضیلتش در این ایّام است. مساجد هم در این ایّام امکان برگزاری برایشان فراهم می‌شود. ان‌شاءالله که مبارک باشد بر همه‌ی عزیزانی که این توفیق نصیبشان می‌شود.

هر کس که نتوانست معتکف شود، با معتکفان در نمازهایشان همراه شود و در نمازها شرکت کند و به معتکفان بپیوندد.

 استاد حاج علی اکبری