«عِبادَ اللهِ اُوصیکُم وَنَفسی بِتقَوی الله وَ اُحَذِّرکُم مِن عِقَابِه؛ ای بندگان خدا، شما و خودم را به تقوا سفارش می‌کنم و از عقابش مى‏ترسانم».

قال الحکیم فی کتابه الکریم: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛[1] در حقيقت ‏خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهاى] اينكه بهشت براى آنان باشد، خريده است؛ همان كسانى كه در راه خدا مى‌جنگند و مى‌كُشند و كشته مى‏شوند. [اين] به عنوان وعده حقى در تورات و انجيل و قرآن بر عهده‌ی او است. و چه كسى از خدا به عهد خويش وفادارتر است؟ پس به اين معامله‏اى كه با او كرده‏ايد، شادمان باشيد. و اين همان كاميابى بزرگ است».

ویژگی‌های مکتب حسینی

۱. ارائه اصول حیات طیّبه

سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (علیه السلام) سخن آخر درباره‌ی زندگی خدایی و زندگی مطلوب پروردگار متعال را به بشریت ارائه کرد. یک سبک زندگی راقی، برجسته، باطراوت و فعال که در آن، هم انسان مؤمن به رشد مطلوب خود می‌رسد و هم جامعه‌ی اسلامی و بشری می‌تواند به کمال مطلوب خود دست یابد. یک مدرسه‌ی تمام‌عیار و یک دانشگاه عالی‌رتبه و یک مکتب بی‌نظیر است که در آن اصول و قواعد زیست پاکیزه و حیات طیّبه به بشریت تقدیم شده است.

نقطه‌ی مرکزی این روش زندگی و این سبک زندگی عبارت است از جهاد و سرمایه‌گذاری در راه خدای متعال برای اعلای کلمه الله و تحقق نقشه‌ی الهی و عمل به کتاب الهی و سیره‌ی پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله).

۲. ارتقای شاخص‌های اخلاقی و ایمانی

نصاب همه‌ی فضیلت‌ها در مکتب حسینی ارتقا داده شد و شما از هر منظری، به هر فضیلتی نگاه می‌کنید، در دستگاه و منظومه‌ی فکری و تربیتی حسینی، همه‌ی این شاخص‌ها ارتقا داده می‌شود. شاخص فتوت و جوانمردی، معیارهایی مثل ایثار، فداکاری، شجاعت، ازخودگذشتگی و محبت به خلق است. شاخص امر به معروف و نهی از منکر، حراست از دین خدا و در محور دیگر زیبایی‌های اخلاقی و حسن خلق و رسیدگی به مردم است. چه در عرصه‌ی حیات فردی و چه اجتماعی، همه‌ی این شاخص‌ها ارتقا داده می‌شود.

۳. ترسیم خصوصیات مؤمن مجاهد

نقطه‌ی اصلی و مرکزی بر پایه‌ی ایمان الهی، عنصر جهاد است. در مکتب اباعبدالله (علیه السلام)، سیمای مؤمن مجاهد برگزیده‌ی در پیشگاه خدای متعال ترسیم می‌شود. بی‌جهت نبود که همه‌ی انبیا و اولیا در طول تاریخ، چشم امیدشان به این نقطه‌ی مرکزی و این نام دل‌آرا بوده است.

کار متفاوت امام حسین (علیه السلام)

در سلام به سید و سالار شهیدان در متن زیارت‌نامه‌هایی مانند زیارت وارث یا زیارت ناحیه‌ی مقدسه، فهرست بلند نام انبیای الهی (از آدم تا خاتم) آورده می‌شود و اباعبدالله (علیه السلام) وارث این خط متحد و یکپارچه است.

برای هدایت بشریت و ارائه‌ی روش زندگی سعادت‌آفرین، توسط همه‌ی این افراد اقدام شد تا نوبت به خاتم انبیا (صلی الله علیه و آله) رسید. وقتی نوبت به آن بزرگوار رسید تا کار را در ارائه‌ی رسالت الهی به سرانجام برساند، نمونه در مدل فردی و اجتماعی ارائه کرد و حاصل کار همه‌ی انبیای الهی توسط آن بزرگوار با روش، کتاب، نمونه و الگو جمع‌بندی شد و در اختیار بشریت قرار گرفت. اما نوعی بی‌وفایی و رویگردانی در جامعه دیده شد از نسخه‌ی‌ ارائه‌شده در غدیر خم که به عنوان نمونه‌ی تحقق ولایت الهی تقدیم بشریت شد.

وقتی امام در آن نقطه‌ی حساس قرار گرفت، گویا خدمات همه‌ی انبیا در خطر قرار گرفته و اتفاق خطرناکی قرار بود رخ ‌دهد. خود حضرت توضیح دادند که: «وَ عَلَى الاِسْلامِ، ألسَّلامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الاُمَّةُ بِراع مِثْلَ یَزِیدَ؛[2] هنگامى که امت اسلامى به زمامدارى مثل یزید گرفتار آید، باید فاتحه‌ی اسلام را خواند؟». نزدیک بود زحمات همه‌ی انبیا، مخصوصاً ارائه‌ی حضرت خاتم، بر باد رود.

اینک چشم همه متوجه اباعبدالله (علیه السلام) است که چه خواهد کرد. حسین (علیه السلام) وارد میدان شد؛ منتها متفاوت وارد میدان شد. او، هم رسالت همه‌ی انبیا و هم پدر ارجمند و برادر عزیز و مادر بزرگوارش را بر عهده داشت. او خامس اصحاب کساء است و باید به میدان بیاید. وارد میدان شد و کاری کرد کارستان. سرمایه‌گذاری شگفت‌انگیزی کرد. اینجا مجاهدت می‌خواست؛ اما نه مجاهدت عادی. باید حق جهاد برآورده می‌شد. حسین (علیه السلام) مرد این میدان است و اهل بیت و اصحاب گرامی او مهیای نقش‌آفرینی تاریخی در این مقطع حساس هستند تا اقدامی انجام شود که هم زحمات گذشتگان را صیانت کند و هم مسیر پیشِ‌رو را هموار سازد و هم مکتبی راقی در اختیار قرار دهد که آموزش‌های همه‌ی انبیای الهی در توحید و رسالت و حیات طیّبه در آن باشد و آینده‌ی بشریت را تضمین کند و مسیری برای تحقق مقدمات بهشت موعود در زمین را فراهم آورد. از این جهت او وِتر مَوتور است و نظیر ندارد. تصمیم او تصمیمی یگانه بود که در آن لحظه‌ی حساس، هیچ نمونه و نظیر و شبیهی ندارد.

جامعه‌ی ایران، ادامه‌دهنده‌ی راه حسین (علیه السلام)

او با همه‌ی وجود و همه‌ی عزیزانش به میدان آمد و مکتبی در اختیار بشریت قرار داد که حاصل آن را امروز، جامعه‌ی باوفا و بابصیرت ما به‌خوبی دریافت کرده است.

در این سیر تاریخی و فراز و نشیب‌ها، کسانی که توانستند از این مکتب بهترین درس‌ها را بگیرند، ملت عزیز و شریف ایران بودند که با ریشه، تبار، آمادگی و زمینه‌های خانوادگی و تربیتی که در محافل و مجالس حسینی آماده شده بود و اسلام نابی که از مکتب اباعبدالله آموخته بودند، وارد میدان شدند. بار دیگر تاریخ، جامعه و کسانی را مشاهده کرد که در ایمان به رتبه‌ای رسیدند که خدای متعال خریدار آنها است. جامعه‌ای که از نظر ایمانی این ظرفیت‌ها را در خودش دارد و در خود به وجود آورده است که در این بخش حساس تاریخ بشریت، تصمیمی مانند اباعبدالله (علیه السلام) بگیرد و مسیر را به سمت روز موعود مهیا و تسریع کند. این نقشی بود که ملت ایران در این مرحله با پرچمداری امام راحل عظیم‌الشأن بر عهده گرفت که ظرفیت‌های عظیم نهضت حسینی برای ساخت جامعه‌ی بشری را بهتر از هر کسی درک می‌کرد. این بار وقتی صدای «هَل مِن ناصر» از نیمه‌ی خرداد بلند شد، صدای لبیک‌ها شنیده شد و تا نهضت بزرگ اسلامی استمرار پیدا کرد که دقیقاً حسینی الحدوث است و با نام اباعبدالله از روز اول آغاز شد و همان نگاه و آرمان را داشت.

در جریان شکفتن انقلاب اسلامی در سال 1357، باز هم عاشورا، محرّم، صفر، مجالس حسینی و آموزه‌های مکتب حسینی بر محور و مدار جهاد در راه خدا به میدان آمد و این ملت عزیز را بسیج کرد. ملت ما شاگردان برجسته‌ای برای این مکتب بودند و خوب این درس‌ها را آموختند و خوب عمل کردند.

انقلاب و نظام ما ریشه و بنیان حسینی دارد و بر اساس خط صبر و مقاومت و جهاد طراحی شد و ادامه پیدا کرد. ما معجزه‌ی آموزه‌های حسینی را در ایجاد تحول تربیتی در انسان‌ها، در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، و شهدای عزیز انقلاب و جنگ و مدافع حرم دیدیم.

این خط ادامه دارد و این همان راه سعادت و خوشبختی بشریت است که خط‌نگهدار آن اباعبدالله (علیه السلام) است. این نظام، به نام اباعبدالله الحسین (علیه السلام) آغاز شد و درخشید و بالید و ادامه‌ی راه هم تنها و تنها و تنها با شیوه‌ی حسینی ممکن است؛ هم حسینی الحدوث و هم حسینی البقا است و به سمت روز موعود می‌رود. جامعه‌ی ما هرگز این درس‌ها را فراموش نمی‌کند و مقدمات را برای آن روز بزرگ فراهم می‌آورد؛ یعنی روز ظهور امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) که یادگار حسین (علیه السلام) است برای تحقق آرمان و جامعه‌ی مطلوب حسینی.

فرازهایی از زیارت ناحیه مقدسه

امروز از سراسر عالم و همه‌ی مجالس حسینی، لبیک یا حسین شنیده می‌شود. پیام حضرت، از آن نقطه‌ی غربت ـ به تعبیر امام عصر در زیارت ناحیه‌ی مقدسه ـ شنیده شد که فرمود: «السَّلَامُ عَلَى غَرِيبِ الْغُرَبَاءِ، السَّلَامُ‏ عَلَى شَهِيدِ الشُّهَدَاءِ، السَّلَامُ عَلَى قَتِيلِ الْأَدْعِيَاءِ، السَّلَامُ عَلَى سَاكِنِ كَرْبَلَاءَ؛[3] سلام بر غريبِ غريبان، سلام بر شهيدِ شهيدان، سلام بر كشته‌شده به دست حرام‏زادگان، سلام بر ساكن كربلا».

آن روز تو تنها ماندی و روزگار بین من و تو جدایی انداخت؛ اما شب و روز در مصیبت تو گریه می‌کنم و لحظه‌ای آرام نمی‌گیرم. کاش من بودم تا خودم و اهل و خانواده‌ام را فدای تو می‌کردم. چه صبری داشتی تو و چه ایستادگی و مقاومتی داشتی! فرشتگان آسمان از صبر تو به شگفتی آمدند. کار به لحظه‌های دشوار و حساس و سنگین رسید که: «وَاَسْرَعَ فَرَسُكَ شارِدا اِلى خِيامِكَ؛[4] و اسب تو شيون‌کنان به قصد خيام حرم سرعت گرفت». ذوالجناح کنار خیمه آمد و شروع به شیهه کشیدن کرد و اهل بیت از خیمه بیرون آمدند... با چه صحنه‌ای مواجه شدند؟! دیدند زین واژگون است و یال ذوالجناح خونین. اهل بیت صحنه‌ای را مشاهده کردند که گوشه‌هایی از آن در کلام جانگداز امام عصر هست: «‏الْمُرَمَّلِ‏ بِالدِّمَاءِ...؛[5] در خون خود غلتيده...».

«اَلسَّلاَمُ عَلَیكَ یا أَبَا عَبْدِ اللهِ وَ عَلَی الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِكَ عَلَیكَ مِنِّی سَلاَمُ اللهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِی اللَّیلُ وَ النَّهَارُ وَ لاجَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِكُمْ السَّلاَمُ عَلَی الْحُسَینِ وَ عَلَی عَلِی بْنِ الْحُسَینِ وَ عَلَی أَصْحَابِ الْحُسَینِ؛[6] سلام بر تو ای ابا عبد اللّه، و بر جان‌هایی كه به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقی است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوی من قرار ندهد. سلام بر حسین، و بر علی بن الحسین، و بر فرزندان حسین، و بر یاران حسین».

خطبه دوم

خودم و همه‌ی شما برادران و خواهران عزیز را به رعایت تقوای الهی دعوت می‌کنم.

رستگاری در پرتو تقوای حسینی

قرآن می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛[7] اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد. اميد است كه رستگار شويد».

این تقوا که در ذیل مکتب حسینی تعریف می‌شود، هم زندگی تک‌تک مؤمنان را از انواع گناهان پاکیزه نگاه می‌دارد، هم به آنها همت بلند برای ورود به عرصه‌ی جهاد، هم مقاومت در برابر جاذبه‌های شیطانی و نفسانی و هم قوّت برای ایستادن در برابر شیاطین و طاغوت‌های زمان می‌دهد. این‌گونه است که فلاح و رستگاری برای مؤمنان رقم می‌خورد. این تقوا، حسینی و عاشورایی است.

خدای متعال را به حق سالار شهیدان قسم می‌دهیم که نصیب ما را از شور و عشق الهی و حقیقت تقوا فراوان قرار دهد.

یادی از شهدای هفدهم شهریور و آیت‌الله طالقانی

یاد شهیدان هفدهم شهریور را گرامی می‌داریم که از سابقون انقلاب بودند.

یاد مرحوم آیت‌الله طالقانی را نیز گرامی می‌داریم که نمازجمعه‌ی تهران مدیون ایشان است و اولین امام‌جمعه‌ی عزیز تهران بودند.

تشکر از برگزارکنندگان جلسات حسینی

برای همه‌ی اقامه‌کنندگان عزای حسینی در سراسر عالم، اجر و پاداش عظیم از خدای متعال مطالبه می‌کنیم که این چراغ را با برنامه‌های مختلف معرفتی، و شور و حماسه روشن نگاه داشته‌اند و در سایه‌سار خیمه‌ی حسینی در حال شکفتن هستند.

از برگزارکنندگان همایش جهانی حضرت علی‌اصغر تشکر می‌کنیم. بحمدالله این حرکت فراگیر شده و به یک دستگاه تربیتی بسیار زیبا و دلنشین تبدیل شده تا بچه‌ها را از همان ابتدا در مسیر سید و سالار شهیدان بیاورند.

از هیئت‌هایی که در روز ششم به نام أحلی مِن العَسَل و به یاد حضرت قاسم، حرکت خوب تربیتی را به اسم 36000 شهید دانش‌آموز شکل دادند که ادامه‌دهنده‌ی راه حضرت قاسم بودند و سرمایه‌ی بزرگی برای ملت عزیزمان شدند، قدرشناسی می‌کنیم.

از همه‌ی عزاداران و هیئت‌ها که مواظب هستند برنامه‌های آنها برای خانواده‌ها و بیماران مزاحمت نداشته باشد، تشکر می‌کنیم. امیدواریم در روز تاسوعا و عاشورا که این برنامه‌ها به قله‌ی خود می‌رسد، شاهد برگزاری نماز‌های جماعت باشکوه در کنار برنامه‌های عزاداری در سراسر کشور باشیم.

ایستادگی ایران، برگرفته از آموزه‌های حسینی است   

بحمدالله ملت عزیز ما با الهام از مکتب حسینی، درس مقاومت را آموخته و همچنان‌که در خطبه‌ی اول عرض کردم، به‌خوبی زیبایی‌های این مکتب را بر محور جهاد در راه خدای متعال تجربه کرد و هم کشور را حفظ کرد و هم رشد داد. امروز شناسه‌ی ملت عزیز ایران در تمام دنیا، این جمله‌ی جاودانه‌ی اباعبدالله (علیه السلام) است که فرمود: «هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة؛[8] محال است تَن به ذلت دهیم».

اباعبدالله دست ملت ما را گرفت و از حضیض ذلت به اوج عزت رساند و یک راه روشن برای همه‌ی ملت‌های عالم در اختیارشان قرار داد.

ثمرات پیروی از مکتب حسینی

۱. افول استکبار جهانی

برادران و خواهران عزیز، ما امروز ثمره‌ی روش حسینی را در مقاومت فعال، جدی، هوشمندانه و خستگی‌ناپذیر می‌بینیم و میوه‌های آن را می‌چینیم. از یک‌سو وضعیت دشمن درجه‌یک ملت ایران را مشاهده می‌کنید که نمونه‌ای از همان تبار یزیدی و با همین خصوصیات است. در داخل آمریکا، اجماع بر افول وجود دارد و آینده‌شناسان و کارشناسان در این زمینه گزارش می‌دهند که آمریکا حتی کشور ده سال قبل هم نیست و دنیا به عصر پساآمریکا فکر می‌کند؛ زیرا آن قدرت سیاسی و توان تأثیرگذاری و اقتصادی در آمریکا مشاهده نمی‌شود. خودشان در مجله‌ی معتبر فارن آفرس از پایان قدرت آمریکا نوشتند و عکس کرکس آمریکایی را گذاشتند، در حالی که پر‌هایش ریخته و پای چشمش کبود است. این ترسیم کارشناسان آنجا از وضعیت کنونی آمریکا است.

هیئت حاکمه‌ی ایالات متحده با گرفتار شدن به بیماری سرگشتگی استراتژیک و راهبردی، آخرین تلاش‌های خود را می‌کند تا چهره‌ی ابرقدرتی آمریکا را حفظ کند؛ اما نه اقتصاد آمریکا با بیست هزار میلیارد دلار بدهی و شکسته شدن قدرت اقتصادی این اجازه را می‌دهد و نه از نظر وضعیت فرهنگی و اجتماعی در وضعیت خوبی هستند.

شاخص‌ها نشان‌دهنده‌ی گسترش مواد مخدر، بی‌خانمانی، گرسنگی 41 میلیون آمریکایی، توسعه‌ی زندان‌ها، زیر پا گذاشتن دموکراسی، رواج ناهنجاری‌های اخلاقی و جنسی و افزایش فاصله‌ی طبقاتی است. این همان افول موریانه‌ای است.

دستگاه استکباری گرفتار پوکی استخوان مزمن شده است و وضعیت سیاسی آن مخصوصاً با ظهور پدیده‌ی عجیبی به نام دونالد ترامپ قابل دفاع نیست. گویا این آدم که با شعار جلوگیری از افول آمریکا آمد، آمده تا تیر خلاص را به حیثیت آمریکا بزند. این وضعیت دشمن اصلی ما در وسط میدان است.

شما مشاهده می‌کنید که ایستادگی ملت ایران، افول آمریکا را تسریع کرده و شکل‌گیری بلوک و جبهه‌ی مقاومت در برابر آمریکا، اعتبار جهانی و نفوذ منطقه‌ای آن را کاهش داده است. البته این افول حاصل تکبر و فساد و تبعیض است. هر جا رد پای آمریکا هست، فساد و گرفتاری و مشکل را مشاهده می‌کنید. انتقام خدا از آنها شدید خواهد بود.

۲. پیروزی جبهه‌ی مقاومت

الف) سوریه

در منطقه هم ثمرات مقاومت را مشاهده می‌کنید. آن جنگ نیابتی هشت‌ساله با 80% اشغال سوریه و آن‌همه سرمایه‌گذاری آمریکایی و همراه با اصحاب و انصار، به کجا رسید؟ روحیه‌ی جدیدی در مردم آنجا ایجاد شده که توقع دارند بلندی‌های جولان آزاد شود.

ب) عراق

در عراق، عتبات در معرض خطر قرار گرفت؛ اما به برکت مقاومت، آثار اجتماعی را آنجا می‌بینید. حماقت جدید اسرائیل در حمله‌ی پهپادی به مقر حشدالشعبی، موج جدیدی از مقاومت را شکل داده است.

ج) یمن

در یمن عزیز مشاهده می‌کنید که ائتلاف موهوم آمریکایی با محوریت سعودی، به هیچ‌جا نرسید. خیال می‌کردند در طول دو هفته موفق می‌شوند؛ اما به پنجمین سال رسیده است و دنبال راهی هستند تا بدون آبروریزی خارج شوند.

د) لبنان

در لبنان مشاهده می‌کنید دسیسه‌ها در جلوگیری از تشکیل دولت و انتخابات به جایی نرسید. اخیراً که نتانیاهو نیاز داشت برای بازسازی خودش عملیات انجام دهد، سید مقاومت آنها را تهدید کرد و تهدید مرحله‌ی اول خود را عملی ساخت. چند هفته است که کابوس موشک‌ها را می‌بینند.

ه) فلسطین

در فلسطین هم راهپیمایی هفتگی بازگشت ادامه دارد و بین نیروهای جهاد و حماس وحدت برقرار شده و صدای مقاومت بلندتر از همیشه از فلسطین به گوش می‌رسد. اخیراً نامه‌ی تشکر حماس و ابراز علاقه به رهبر عزیزمان را دیدید.

۳. سربلندی ایران با وجود تمام تحریم‌ها و تهدیدها

ایران عزیز قهرمان خودمان هم از میان همه‌ی توطئه‌های بزرگ و کوچک، به برکت مقاومت و صبر حسینی و جهاد حسینی، با نظام و رهبر حسینی، با حلقه‌ی انصار حسینی و با ظرفیت‌های طبیعی و انسانی عالی خود، بحمدالله در حال شکفتن است؛ مخصوصاً با حضور نسل جوان و تحصیل‌کرده و آماده.

این ملت بصیر و باهوش، با مقاومت و صبر خودشان، تمام توطئه‌های آمریکایی را خنثی کردند. گمان می‌کردند 22 بهمن در تهران خواهند بود؛ ولی امروز دیپلماسی التماسی و خواهشی آنان را مشاهده می‌کنید.

این موارد اثر مقاومت، ظرفیت و داشتن توان دفاعی و موشکی، نفوذ منطقه‌ای و حضور مردم مقاوم است. دیگر از تابستان داغ و زمستان سرد خبری نیست و روسیاهی برای دشمنان و روسفیدی برای جبهه‌ی مقاومت باقی مانده است.

۴. بهبود شاخص‌های اقتصادی علی‌رغم کاهش تعهدات برجامی  

از وقتی که بحمدالله این اقدام راهبردی در دستور کار مسئولان ما قرار گرفت ـ با توجه به تجربه‌ی تلخ برجام ـ و کاهش تعهدات شروع شد، در بازار ما هیچ اتفاقی رخ نداد و حتی با گام دوم وضع در بعضی شاخص‌ها بهتر شد. الان در جریان مذاکره با اروپایی‌ها، گام سوم برداشته شد و از امروز اجرایی می‌شود. این تصمیم باصلابت ایرانی که میوه‌ی شیرین مقاومت حسینی است، ثمرات بهتری دارد. ملت ما وعده‌های پوچ و خیالی را مهم نمی‌داند و فقط به دنبال اقدام است. با اروپا مذاکره می‌کند، اما بدبینانه و محتاطانه و با دقت. موقعیت خود را با مذاکرات طولانی متوقف نمی‌کند و مرحله‌به‌مرحله تصمیم خود را اجرا خواهد کرد. تنها حاصل این مذاکرات، عمل خواهد بود. آنها باید به یازده تعهد خود عمل کنند، آن وقت می‌شود بقیه‌ی مسائل را پیش برد.

ان‌شاءالله این منطق حسینی ما را به همه‌ی آرمان‌ها و آرزوهایمان خواهد رساند. باید بایستیم و مقاومت کنیم. این مقاومت فعال، گشایش‌های فراوانی در سیاست و اقتصاد و دیپلماسی ما ایجاد خواهد کرد که: «إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدی وسَفینَةُ النَّجاةِ؛[9] حسین، چراغ هدایت و کِشتی نجات است».